Linda Mence

BEZOAR

I
deze kiezel in mijn buik
verslaat elk gif
en jullie hoopten
dat hij uit mij getrokken
zijn eigenschappen zou behouden

II
pak me bij mijn hoorns
laat je meeslepen
trek aan mijn sik
maar er is gif
dat glas aantast
en zich erdoorheen wringt
zich door de lucht verspreidt
waardoor om te ademen
een rotsvaste overtuiging nodig is

III
een symbool is niet een overstijging van het persoonlijke
een symbool is persoonlijker dan een biografie
het herinnert zich niet alleen
de kindertijd van de mensheid
maar ook de mijne
en toen mama
uit de tas een pak melk haalde
met groene verticale strepen
waren dat zowel
bedspijlen en tralies en het gras dat ik nog niet kende
als in veiligheid geboren vertrouwen
als strepen op een pak melk
en nog iets anders
dat uit mij getrokken
zijn eigenschappen verloor

IIII
af en toe doet mijn stem
denken aan een menselijke stem
soms lijkt ze
op babygehuil
en de waarheid is
dat ik leerde praten
door te luisteren naar
in de heuvels achtergelaten kinderen

IIIII
open mij zo gemakkelijk als een deur
jullie hebben de sleutel
en als het nodig is een mes
het eeuwenlang verworven recht op het grootste stuk
zien jullie
zien jullie hoe de kiezel in mij klopt en glanst
in warmte genesteld
neem maar
ik heb hem niet meer nodig
en geloof me
jullie al helemaal niet

Deze vertaling is gemaakt in het kader van de Vertaalcellen van Tijdschrift Terras in samenwerking met Martin Potgieter, Anna Eble en Ton Naaijkens.

Meer lezen? Bestel Terras #27 The Baltic Way